Οι πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία και η συγκέντρωση εξουσιών στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού Ρετζεπ Ταγιπ Ερτογαν δημιούργησαν την εντύπωση ότι μπορεί να γεννηθεί μια νέα τάξη πραγμάτων όχι μόνο όσον αφορά το Εθνικό μας πρόβλημα αλλά και στην αλλαγή πολιτικής γραμμής σε διάφορα ζητήματα, που απασχολούν την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας.
Κάνοντας μια μικρή ιστορική αναδρομή, τόσο στην δομή όσο και στην εξωτερική πολιτική, θα δούμε ότι η διπλωματία της Τουρκίας, δεν έχει ξεφύγει καθόλου από τις κατευθυντήριες γραμμές που δίδει διαχρονικά ο Στρατός και γενικότερα το βαθύ κράτος.
Η κοινή στρατηγική Στρατού-Διπλωματίας η οποία μοιάζει να είναι κάτι σαν « συγκοινωνούντα δοχεία » πηγάζει από το γεγονός ότι ο Κεμάλ Ατατούρκ ο ιδρυτής της «σύγχρονης» Τουρκίας, όταν είχε αλλάξει την πορεία της Τουρκίας με την στροφή προς τη Δύση, έπρεπε να απορροφήσει τους κραδασμούς από το κατεστημένο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Κατ’ αυτόν το τρόπο συνεχίστηκε η διαιώνιση της αρραγούς αυτής πολιτικής , αφού σ’ αυτή την πορεία , συμμετείχαν οι στρατηγοί της προηγούμενης κατάστασης, δηλαδή της Οθωμανικής Διοίκησης.
Με την πάροδο του χρόνου οι έχοντες τα αξιώματα χαλιναγωγούν τόσο την εξωτερική πολιτική όσο και το ευρύτερο οικονομικό φάσμα στην Τουρκική κοινωνία .
Η μονολιθικότητα τους στα εξωτερικά ζητήματα, τους αποφέρει τεράστια κέρδη αφού οι εξωγενείς παράγοντες γνωρίζουν καλά ότι δεν αλλάζει τίποτα στην πολιτική της Τουρκίας, όποιος και να βρεθεί στο πηδάλιο της εξουσίας. Απόδειξη αυτού, η σημερινή Ισλαμική ηγεσία που πρεσβεύει Κεμαλικές πολιτικές.
Στην περίπτωση του Κυπριακού προβλήματος όμως, τα Ελληνικά και τα Κυπριακά κόμματα με ή χωρίς την άνοδο τους στην εξουσία, αναπροσαρμόζουν λίγο ή πολύ την Εθνική μας στρατηγική σχεδόν πάντα. Λόγω αυτής της τακτικής , τα εξωτερικά πολιτικά ή οικονομικά συμφέροντα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο αφού με διάφορες μεθοδεύσεις υποβοηθούν ή πιέζουν τα κόμματα ή και την κυβέρνηση για υιοθέτηση των απόψεων τους.
Γι’ αυτό είναι πάντα επίκαιρο να πούμε ότι αυτό που χρειάζεται στην Κύπρο αλλά και στην Ελλάδα που είναι το κύριο μας στήριγμα, είναι μια ενιαία στρατηγική, χωρίς υποχωρήσεις, για διεκδίκηση και υλοποίηση των ψηφισμάτων του Ο.Η.Ε.
Παράλληλα ο εκσυγχρονισμός της πολιτικής διπλωματίας θα πρέπει να γίνει με την υιοθέτηση νέας τακτικής ,σε επίπεδο προβολής της πολιτικής μας, όχι μόνο σε Ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά σε παγκόσμια κλίμακα.
Θα πρέπει η ίδια η πολιτεία να επιστρατεύσει προσωπικότητες από Κύπρο και Ελλάδα οι οποίες θα επιφορτιστούν με το πολυσήμαντο αυτό ρόλο-στόχο, της διαφώτισης και προβολής των δικών μας θέσεων . Η κοινή στρατηγική χωρίς παλινδρομήσεις θα πρέπει να έχει κοινούς στόχους τόσο σε Ελλάδα όσο και στην Κύπρου, δηλαδή λύση του Εθνικού μας θέματος, σύμφωνα με τις αρχές της Ε.Ε ,τα ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών αλλά και με βάση τις διακηρύξεις περί Ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Με την ιδιότητα του πρόσφυγα βουλευτή, θεωρώ ότι αναπόσπαστο μέρος της λύσης , είναι η κατοχύρωση της επιστροφής των προσφύγων στα σπίτια και τις περιουσίες τους. Σε μια Ευρωπαϊκή Κύπρο οι υποχωρήσεις και οι παρεκκλίσεις δεν μπορούν να είναι βιώσιμες, αφού αυτό θα είναι προσβολή για την ταυτότητα και την ύπαρξη όλων των πολιτών της Ευρώπης.
Ο αγώνας θα συνεχιστεί για μας τους πρόσφυγες μέχρι να υπάρξει μια ενιαία γραμμή, χωρίς ταλαντεύσεις και αναπροσαρμογές, που να φέρει αποτέλεσμα, γιατί δεν δεχόμαστε ότι οι Άγγλοι και οι Αμερικάνοι να εδραιώνουν, με την πολιτική τους ,την επιθυμία της Άγκυρας για 2 ξεχωριστά κράτη στην Κύπρο, βασισμένα στα αποτελέσματα της Τουρκικής εισβολής.
Η Κύπρος αντιστέκεται με πρωταγωνιστή τον αγωνιστή λαό μας , αλλά και με την σταθερή αγωνιστική πολιτική του προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου. Εκείνο που αγωνιούμε, είναι να δούμε είναι μια κοινή, αταλάντευτη – αμετάβλητη γραμμή απ’ όλα τα Κυπριακά και Ελληνικά κόμματα χωρίς προεκλογικές μεταμφιέσεις – παλινδρομήσεις ή διολισθήσεις, που να βάζουν σε κίνδυνο το Εθνικό μας πρόβλημα .
Σοφοκλής Φυττής
Βουλευτής Κερύνειας
Δημοκρατικό Κόμμα
Κάνοντας μια μικρή ιστορική αναδρομή, τόσο στην δομή όσο και στην εξωτερική πολιτική, θα δούμε ότι η διπλωματία της Τουρκίας, δεν έχει ξεφύγει καθόλου από τις κατευθυντήριες γραμμές που δίδει διαχρονικά ο Στρατός και γενικότερα το βαθύ κράτος.
Η κοινή στρατηγική Στρατού-Διπλωματίας η οποία μοιάζει να είναι κάτι σαν « συγκοινωνούντα δοχεία » πηγάζει από το γεγονός ότι ο Κεμάλ Ατατούρκ ο ιδρυτής της «σύγχρονης» Τουρκίας, όταν είχε αλλάξει την πορεία της Τουρκίας με την στροφή προς τη Δύση, έπρεπε να απορροφήσει τους κραδασμούς από το κατεστημένο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Κατ’ αυτόν το τρόπο συνεχίστηκε η διαιώνιση της αρραγούς αυτής πολιτικής , αφού σ’ αυτή την πορεία , συμμετείχαν οι στρατηγοί της προηγούμενης κατάστασης, δηλαδή της Οθωμανικής Διοίκησης.
Με την πάροδο του χρόνου οι έχοντες τα αξιώματα χαλιναγωγούν τόσο την εξωτερική πολιτική όσο και το ευρύτερο οικονομικό φάσμα στην Τουρκική κοινωνία .
Η μονολιθικότητα τους στα εξωτερικά ζητήματα, τους αποφέρει τεράστια κέρδη αφού οι εξωγενείς παράγοντες γνωρίζουν καλά ότι δεν αλλάζει τίποτα στην πολιτική της Τουρκίας, όποιος και να βρεθεί στο πηδάλιο της εξουσίας. Απόδειξη αυτού, η σημερινή Ισλαμική ηγεσία που πρεσβεύει Κεμαλικές πολιτικές.
Στην περίπτωση του Κυπριακού προβλήματος όμως, τα Ελληνικά και τα Κυπριακά κόμματα με ή χωρίς την άνοδο τους στην εξουσία, αναπροσαρμόζουν λίγο ή πολύ την Εθνική μας στρατηγική σχεδόν πάντα. Λόγω αυτής της τακτικής , τα εξωτερικά πολιτικά ή οικονομικά συμφέροντα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο αφού με διάφορες μεθοδεύσεις υποβοηθούν ή πιέζουν τα κόμματα ή και την κυβέρνηση για υιοθέτηση των απόψεων τους.
Γι’ αυτό είναι πάντα επίκαιρο να πούμε ότι αυτό που χρειάζεται στην Κύπρο αλλά και στην Ελλάδα που είναι το κύριο μας στήριγμα, είναι μια ενιαία στρατηγική, χωρίς υποχωρήσεις, για διεκδίκηση και υλοποίηση των ψηφισμάτων του Ο.Η.Ε.
Παράλληλα ο εκσυγχρονισμός της πολιτικής διπλωματίας θα πρέπει να γίνει με την υιοθέτηση νέας τακτικής ,σε επίπεδο προβολής της πολιτικής μας, όχι μόνο σε Ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά σε παγκόσμια κλίμακα.
Θα πρέπει η ίδια η πολιτεία να επιστρατεύσει προσωπικότητες από Κύπρο και Ελλάδα οι οποίες θα επιφορτιστούν με το πολυσήμαντο αυτό ρόλο-στόχο, της διαφώτισης και προβολής των δικών μας θέσεων . Η κοινή στρατηγική χωρίς παλινδρομήσεις θα πρέπει να έχει κοινούς στόχους τόσο σε Ελλάδα όσο και στην Κύπρου, δηλαδή λύση του Εθνικού μας θέματος, σύμφωνα με τις αρχές της Ε.Ε ,τα ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών αλλά και με βάση τις διακηρύξεις περί Ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Με την ιδιότητα του πρόσφυγα βουλευτή, θεωρώ ότι αναπόσπαστο μέρος της λύσης , είναι η κατοχύρωση της επιστροφής των προσφύγων στα σπίτια και τις περιουσίες τους. Σε μια Ευρωπαϊκή Κύπρο οι υποχωρήσεις και οι παρεκκλίσεις δεν μπορούν να είναι βιώσιμες, αφού αυτό θα είναι προσβολή για την ταυτότητα και την ύπαρξη όλων των πολιτών της Ευρώπης.
Ο αγώνας θα συνεχιστεί για μας τους πρόσφυγες μέχρι να υπάρξει μια ενιαία γραμμή, χωρίς ταλαντεύσεις και αναπροσαρμογές, που να φέρει αποτέλεσμα, γιατί δεν δεχόμαστε ότι οι Άγγλοι και οι Αμερικάνοι να εδραιώνουν, με την πολιτική τους ,την επιθυμία της Άγκυρας για 2 ξεχωριστά κράτη στην Κύπρο, βασισμένα στα αποτελέσματα της Τουρκικής εισβολής.
Η Κύπρος αντιστέκεται με πρωταγωνιστή τον αγωνιστή λαό μας , αλλά και με την σταθερή αγωνιστική πολιτική του προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου. Εκείνο που αγωνιούμε, είναι να δούμε είναι μια κοινή, αταλάντευτη – αμετάβλητη γραμμή απ’ όλα τα Κυπριακά και Ελληνικά κόμματα χωρίς προεκλογικές μεταμφιέσεις – παλινδρομήσεις ή διολισθήσεις, που να βάζουν σε κίνδυνο το Εθνικό μας πρόβλημα .
Σοφοκλής Φυττής
Βουλευτής Κερύνειας
Δημοκρατικό Κόμμα
1 σχόλιο:
Γεια σου Σοφούλη.
Καλορίζικος.
Καλή Δύναμη.
Χαιρετίσματα από Τρίπολη.
Πολλά φιλιά.
Πολύδωρος και Λίτσα
Δημοσίευση σχολίου