Η ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑ ΤΑΛΑΤ ΕΠΟΧΗ

Τον τελευταίο καιρό , έχουμε ακούσει από πολλούς αναλυτές , ότι κύριος ο Ταλάτ στηριζόταν από την Άγκυρα και τον κύριο Έρντογαν . Η ανάλυση αυτή αποτυπώνει τη μισή αλήθεια , αφού πρέπει να σημειώσουμε ότι στην Τουρκία υπάρχουν δύο ισχυρές εξουσίες , αυτή του στρατού η οποία εκφράζεται κυρίως από την ελίτ ,στρατιωτική και επιχειρηματική, και που πολιτικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι εκφράζεται από το κόμμα του κυρίου Μπαικαλ . Από την άλλη , βρίσκεται ο πρωθυπουργός Έρντογαν , ο οποίος αναγνωρίζεται ότι είναι ο σύγχρονος πολιτικός μεταμορφωτής , ο οποίος όμως, με την πάροδο του χρόνου, άρχισε να φθείρεται ως προς την εικόνα του.
Είναι γεγονός όμως ότι ο εκλεκτός του κυρίου Έρντογαν στις εκλογές των κατεχομένων ήταν ο κύριος Ταλάτ και ο λόγος είναι γιατί έχουν προωθήσει και βελτιώσει την εικόνα του ως του πολιτικού ηγέτη, που θέλει λύση και επανένωση της Κύπρου . Η στάση αυτή , είναι πολύ σημαντική για τους ξένους και τις πρεσβείες, οι οποίες παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις.
Από την άλλη , στο στρατόπεδο των υποστηρικτών του Ντερβίς Έρογλου βρισκόταν ο Τούρκος πολιτικός ηγέτης και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ντενίζ Μπαικαλ , ο οποίος έχει μεγάλη επιρροή στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου . Ας μην ξεχνάμε ότι στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα της Κύπρου, η Τουρκία διατηρεί περισσότερες από 40 χιλιάδες στρατεύματα. Όλοι αυτοί οι στρατιωτικοί διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο, τόσο στην κοινωνία, όσο και στην οικονομία του κατεχόμενου τμήματος . Οι 40 χιλιάδες στρατιώτες αποτελούν μια μεγάλη αγοραστική δύναμη για τα δεδομένα της Τουρκοκυπριακής κοινότητας και έτσι συμπεραίνεται ότι είναι λογικό να επηρεάζουν αρκετούς ψηφοφόρους .
Με την εκλογή του Έρογλου η τακτική της Άγκυρας αλλάζει . Η Τουρκική ηγεσία ήδη προετοίμασε το έδαφος για την εξέλιξη αυτή . Η Τουρκία πιθανότατα θα επιβάλει στον Έρογλου να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις , με δικές της πάντα προτάσεις ,εντολές , κ.λ.π . Αν οι συνομιλίες δεν πετύχουν , τότε θα επιχειρήσει να παρακάμψει τον Έρογλου και να προχωρήσει στην πρόταση για διεθνή ή πενταμερή διάσκεψη και θα βάλουν στο τραπέζι για λήψη απόφασης οτιδήποτε δεν έχει συζητηθεί, μέχρι τότε . Πιθανότατα γι΄αυτό το λόγο προσπάθησαν όλοι οι ενιαφερόμενοι «μεσολαβητές» να πείσουν τον πρόεδρο κ. Δ. Χριστόφια να αποδεχτεί την έκδοση κοινού ανακοινωθέντος με τον κ. Ταλάτ που θα κατέγραφε όλες τις μέχρι τώρα συγκλίσεις. Το ερώτημα είναι , τι ακριβώς αποδέχτηκε η δική μας πλευρά , που ήταν τόσο σημαντικό, για να δώσει την όποια ώθηση στην υποψηφιότητα του κύριου Ταλάτ ;
Οι πρόσφατη έκτακτη επίσκεψη του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών κ. Νταβούτογλου, στις Βρυξέλλες , όπου ζήτησε από τον κύριο Φούλε όπως εργαστεί και πιέσει τη δική μας πλευρά για να αποδεχτούμε τη διεθνή ή πενταμερή διάσκεψη , δεικνύει τις προθέσεις της Τουρκίας να μας ρίξει σε ένα πεδίο, το οποίο θα έχει ως συστατικά στοιχεία την επιδιαιτησία άλλων χωρών και τα στενά χρονοδιαγράμματα . Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε ότι τη δεδομένη χρονική στιγμή , εάν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποδεχτεί την πρόταση για διεθνή διάσκεψη, πιθανόν δεν θα μπορέσουμε να αναχαιτίσουμε την επιθετική διπλωματία της Τουρκίας, η οποία θα επιχειρήσει να επηρεάσει και δελεάσει τις εμπλεκόμενες χώρες δίδοντας τους ανταλλάγματα ,( αγορές πχ ) εις βάρος των δικαίων του λαού μας , προωθώντας μια κάκιστη και μη λειτουργική λύση, η οποία θα έχει ως στόχο τον πλήρη έλεγχο της Κύπρου .
Το μεγάλο ερώτημα που θα πρέπει να μας απασχολήσει είναι : Η Τουρκία και οι εταίροι της έχουν κάνει την προπαρασκευή για τη λύση που προετοιμάζουν ; Η απάντηση είναι σαφέστατα ναι , αφού η Δαμόκλειος σπάθη του απευθείας εμπορίου , της επιτροπής αποζημιώσεων ,της συμφωνία Τουρκίας – Ε.Ε για τις αερομεταφορές , του ευρωπαικού, κατά τα άλλα, «δικαίωματος» των Τουρκοκυπρίων , να ξεσπιτώνουν πρόσφυγες από τους προσωρινούς τόπους διαμονής τους (μετά από πρόσφατη ψήφιση του σχετικού Νόμου περί Τ/Κ περιουσιών) και κυρίως οι λανθασμένες προτάσεις και τα δώρα του Προέδρου της Δημοκρατίας, για εκ περιτροπής προεδρία και παραμονή 50.000 εποίκων , μας έχουν φέρει σε δύσκολη θέση .
Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη όπως το Εθνικό Συμβούλιο αποφασίσει να δώσει ξεκάθαρες γραμμές στην στρατηγική μας. Θα πρέπει τα δύο μεγάλα κόμματα να καταθέσουν επιτέλους και αυτά τις απόψεις τους , με σαφήνεια , έτσι ώστε ο κόσμος να γνωρίζει τι αποδέχονται και τι όχι, σε σχέση με την Διακυβέρνηση – Εδαφικό – Περιουσιακό, Αποχώρηση Στρατευμάτων και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Επιβάλλεται όπως παρθεί μια κοινή απόφαση στα θέματα της εκ περιτροπής προεδρίας , των εποίκων αλλά και του διασαφηνισμού των κόκκινων γραμμών της πλευράς μας έτσι ώστε ο Πρόεδρος να χειρίζεται τα θέματα χωρίς να αντιστρατεύεται το γενικό αίσθημα του κυπριακού ελληνισμού και τους πολύχρονους αγώνες τους για ελευθερία ,δικαίωση και επιστροφή.

Λευκωσία 29.04.2010
Σοφοκλής Φυττής

Βουλευτής Κερύνειας
Δημοκρατικό Κόμμα

Η ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑ ΤΑΛΑΤ ΕΠΟΧΗ

Τον τελευταίο καιρό , έχουμε ακούσει από πολλούς αναλυτές , ότι κύριος ο Ταλάτ στηριζόταν από την Άγκυρα και τον κύριο Έρντογαν . Η ανάλυση αυτή αποτυπώνει τη μισή αλήθεια , αφού πρέπει να σημειώσουμε ότι στην Τουρκία υπάρχουν δύο ισχυρές εξουσίες , αυτή του στρατού η οποία εκφράζεται κυρίως από την ελίτ ,στρατιωτική και επιχειρηματική, και που πολιτικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι εκφράζεται από το κόμμα του κυρίου Μπαικαλ . Από την άλλη , βρίσκεται ο πρωθυπουργός Έρντογαν , ο οποίος αναγνωρίζεται ότι είναι ο σύγχρονος πολιτικός μεταμορφωτής , ο οποίος όμως, με την πάροδο του χρόνου, άρχισε να φθείρεται ως προς την εικόνα του.
Είναι γεγονός όμως ότι ο εκλεκτός του κυρίου Έρντογαν στις εκλογές των κατεχομένων ήταν ο κύριος Ταλάτ και ο λόγος είναι γιατί έχουν προωθήσει και βελτιώσει την εικόνα του ως του πολιτικού ηγέτη, που θέλει λύση και επανένωση της Κύπρου . Η στάση αυτή , είναι πολύ σημαντική για τους ξένους και τις πρεσβείες, οι οποίες παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις.
Από την άλλη , στο στρατόπεδο των υποστηρικτών του Ντερβίς Έρογλου βρισκόταν ο Τούρκος πολιτικός ηγέτης και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ντενίζ Μπαικαλ , ο οποίος έχει μεγάλη επιρροή στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου . Ας μην ξεχνάμε ότι στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα της Κύπρου, η Τουρκία διατηρεί περισσότερες από 40 χιλιάδες στρατεύματα. Όλοι αυτοί οι στρατιωτικοί διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο, τόσο στην κοινωνία, όσο και στην οικονομία του κατεχόμενου τμήματος . Οι 40 χιλιάδες στρατιώτες αποτελούν μια μεγάλη αγοραστική δύναμη για τα δεδομένα της Τουρκοκυπριακής κοινότητας και έτσι συμπεραίνεται ότι είναι λογικό να επηρεάζουν αρκετούς ψηφοφόρους .
Με την εκλογή του Έρογλου η τακτική της Άγκυρας αλλάζει . Η Τουρκική ηγεσία ήδη προετοίμασε το έδαφος για την εξέλιξη αυτή . Η Τουρκία πιθανότατα θα επιβάλει στον Έρογλου να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις , με δικές της πάντα προτάσεις ,εντολές , κ.λ.π . Αν οι συνομιλίες δεν πετύχουν , τότε θα επιχειρήσει να παρακάμψει τον Έρογλου και να προχωρήσει στην πρόταση για διεθνή ή πενταμερή διάσκεψη και θα βάλουν στο τραπέζι για λήψη απόφασης οτιδήποτε δεν έχει συζητηθεί, μέχρι τότε . Πιθανότατα γι΄αυτό το λόγο προσπάθησαν όλοι οι ενιαφερόμενοι «μεσολαβητές» να πείσουν τον πρόεδρο κ. Δ. Χριστόφια να αποδεχτεί την έκδοση κοινού ανακοινωθέντος με τον κ. Ταλάτ που θα κατέγραφε όλες τις μέχρι τώρα συγκλίσεις. Το ερώτημα είναι , τι ακριβώς αποδέχτηκε η δική μας πλευρά , που ήταν τόσο σημαντικό, για να δώσει την όποια ώθηση στην υποψηφιότητα του κύριου Ταλάτ ;
Οι πρόσφατη έκτακτη επίσκεψη του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών κ. Νταβούτογλου, στις Βρυξέλλες , όπου ζήτησε από τον κύριο Φούλε όπως εργαστεί και πιέσει τη δική μας πλευρά για να αποδεχτούμε τη διεθνή ή πενταμερή διάσκεψη , δεικνύει τις προθέσεις της Τουρκίας να μας ρίξει σε ένα πεδίο, το οποίο θα έχει ως συστατικά στοιχεία την επιδιαιτησία άλλων χωρών και τα στενά χρονοδιαγράμματα . Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε ότι τη δεδομένη χρονική στιγμή , εάν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποδεχτεί την πρόταση για διεθνή διάσκεψη, πιθανόν δεν θα μπορέσουμε να αναχαιτίσουμε την επιθετική διπλωματία της Τουρκίας, η οποία θα επιχειρήσει να επηρεάσει και δελεάσει τις εμπλεκόμενες χώρες δίδοντας τους ανταλλάγματα ,( αγορές πχ ) εις βάρος των δικαίων του λαού μας , προωθώντας μια κάκιστη και μη λειτουργική λύση, η οποία θα έχει ως στόχο τον πλήρη έλεγχο της Κύπρου .
Το μεγάλο ερώτημα που θα πρέπει να μας απασχολήσει είναι : Η Τουρκία και οι εταίροι της έχουν κάνει την προπαρασκευή για τη λύση που προετοιμάζουν ; Η απάντηση είναι σαφέστατα ναι , αφού η Δαμόκλειος σπάθη του απευθείας εμπορίου , της επιτροπής αποζημιώσεων ,της συμφωνία Τουρκίας – Ε.Ε για τις αερομεταφορές , του ευρωπαικού, κατά τα άλλα, «δικαίωματος» των Τουρκοκυπρίων , να ξεσπιτώνουν πρόσφυγες από τους προσωρινούς τόπους διαμονής τους (μετά από πρόσφατη ψήφιση του σχετικού Νόμου περί Τ/Κ περιουσιών) και κυρίως οι λανθασμένες προτάσεις και τα δώρα του Προέδρου της Δημοκρατίας, για εκ περιτροπής προεδρία και παραμονή 50.000 εποίκων , μας έχουν φέρει σε δύσκολη θέση .
Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη όπως το Εθνικό Συμβούλιο αποφασίσει να δώσει ξεκάθαρες γραμμές στην στρατηγική μας. Θα πρέπει τα δύο μεγάλα κόμματα να καταθέσουν επιτέλους και αυτά τις απόψεις τους , με σαφήνεια , έτσι ώστε ο κόσμος να γνωρίζει τι αποδέχονται και τι όχι, σε σχέση με την Διακυβέρνηση – Εδαφικό – Περιουσιακό, Αποχώρηση Στρατευμάτων και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Επιβάλλεται όπως παρθεί μια κοινή απόφαση στα θέματα της εκ περιτροπής προεδρίας , των εποίκων αλλά και του διασαφηνισμού των κόκκινων γραμμών της πλευράς μας έτσι ώστε ο Πρόεδρος να χειρίζεται τα θέματα χωρίς να αντιστρατεύεται το γενικό αίσθημα του κυπριακού ελληνισμού και τους πολύχρονους αγώνες τους για ελευθερία ,δικαίωση και επιστροφή.

Λευκωσία 29.04.2010
Σοφοκλής Φυττής

Βουλευτής Κερύνειας
Δημοκρατικό Κόμμα

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΙΜΟ

Αμέσως μετά την εισβολή και την προσφυγοποίηση μας αρχίσαμε να διακηρύττουμε ότι το δικαίωμα επιστροφής των ελληνοκυπρίων προσφύγων στις πόλεις και τα χωριά τους δεν είναι και δεν πρέπει να είναι διαπραγματεύσιμο. Ακόμη διαλαλούμε σε κάθε ευκαιρία ότι δεν θα δεχθούμε θυματοποίηση οποιουδήποτε μέρους της κατεχόμενης Κύπρου, ιδιαίτερα της επαρχίας μας Κερύνειας, όπου το 86,3 % των μόνιμων κατοίκων είναι έλληνες και το 83,5% της ιδιοκτησίας κατέχεται από τους έλληνες και τις θρησκευτικές ομάδες που αποδέχθηκαν την Ελληνοκυπριακή κοινότητα, το 1960.
Ενόψει της έναρξης του β΄γύρου των ενδοκυπριακών συνομιλιών και μετά τις ενθαρρυντικές αποφάσεις του πρόσφατου Εθνικού Συμβουλίου είναι σε όλους μας φανερό ότι ο διαπραγματευτής της δικής μας πλευράς, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, οπλίζεται και ισχυροποιείται με τις νέες αυτές ομόφωνες αποφάσεις. Οδεύει λοιπόν σε σκληρότερες συνομιλίες με το κ. Ταλάτ, τον αντιπρόσωπο των τουρκοκυπρίων, αλλά ουσιαστικά της κατοχικής Τουρκίας και του κατοχικού στρατού.
Οι Κερυνειώτες, αλλά και όλοι πρόσφυγες όλων των κατεχόμενων περιοχών ,αναμένουν εμμονή στις αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου, όχι διολίσθηση, όχι εκπτώσεις στα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Γιατί οι πρόσφυγες , είναι θύματα ενός διδύμου εγκλήματος, αυτού του 1974. Για 35 χρόνια υποφέρουν, είναι διασκορπισμένοι, είναι καταχρεωμένοι, λόγω απώλειας των εισοδημάτων τους από την ιδιοκτησία και τις επιχειρήσεις τους, που είναι στα κατεχόμενα. Τυγχάνουν εκμετάλλευσης από την ραγδαία και δραματική αύξηση της αξίας της γης και των οικοδομών στην ελεύθερη Κύπρο. Δεν λυγίζουν όμως και υπομένουν τα πάντα, γιατί ελπίζουν. Ελπίζουν ότι με μια λύση σωστή, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Ο.Η.Ε και τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, σύμφωνα με τις διακηρύξεις για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα επιστρέψουν εκεί που ζούσαν το 1974 .
Αν ο κ Ταλάτ και η Τουρκία δεν το καταλαβαίνουν αυτό και ερμηνεύουν διαφορετικά την ομοσπονδία και την διζωνικότητα από ότι η δική μας πλευρά , η απάντηση μας πρέπει να είναι ότι , δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία χωρίς κατοχύρωση της επιστροφής των βιαίως εκτοπισθέντων . Όχι μόνο αυτών που θα δηλώσουν, με τη λύση, ότι θέλουν να επιστρέψουν, αλλά και όσων προσφύγων ή ιδιοκτητών γης κ.λπ. αποφασίσουν αργότερα να εξασκήσουν αυτό το ανθρώπινο δικαίωμα. Η ελεύθερη διακίνηση, εγκατάσταση και το δικαίωμα απόκτησης και νομής περιουσίας είναι κατοχυρωμένα σε όλη την Ευρώπη. Εκπτώσεις μπορούμε να σκεφτούμε και μπορεί να δεχτούμε όσον αφορά την οροφή του αριθμού ελληνοκυπρίων ή τουρκοκυπρίων που θα ψηφίζουν στην αντίστοιχη ελληνοκυπριακή ή τουρκοκυπριακή ομόσπονδη πολιτεία. Αλλά ποτέ δεν θα δεχτούμε οροφή και περιορισμούς (μέγιστο αριθμό), σε όσους επιθυμούν να επιστρέψουν.
Σαν όπλα και επιχειρήματα μας, ας έχουμε και τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βασικές αρχές που διέπουν την ευρωπαϊκή συνοχή είναι:
• Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα να είναι κύριος των νομίμως κτηθέντων αγαθών του, να τα χρησιμοποιεί, να τα διαθέτει και να τα κληροδοτεί. Κανείς δεν μπορεί να στερείται την ιδιοκτησία του, παρά μόνον για λόγους δημόσιας ωφέλειας, στις περιπτώσεις και υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο νόμο και έναντι δίκαιης και έγκαιρης αποζημίωσης για την απώλειά της.
• Απαγορεύεται κάθε διάκριση ιδίως λόγω φύλου, φυλής, χρώματος, εθνοτικής καταγωγής ή κοινωνικής προέλευσης, γενετικών χαρακτηριστικών, γλώσσας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, πολιτικών φρονημάτων ή κάθε άλλης γνώμης, ιδιότητας μέλους εθνικής μειονότητας, περιουσίας, γέννησης, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού.
• Απαγορεύεται κάθε διάκριση λόγω ιθαγενείας, εντός του πεδίου εφαρμογής της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και με επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων των εν λόγω Συνθηκών.
Αν λοιπόν υπάρχουν και ισχύουν σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση όλα τα πιο πάνω, ας γίνει κατανοητό, ιδιαίτερα από τον κ. Ταλατ και την Τουρκία , ότι οι Κύπριοι δεν μπορούν να θεωρούνται ευρωπαίοι, αν δεχθούν μόνιμες παρεκκλίσεις από το κοινοτικό κεκτημένο και μόνιμες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Γιαυτό τονίζουμε ακόμη μια φορά ότι η θυματοποίηση οποιουδήποτε μέρους του πληθυσμού, κατόπιν σκοπιμοτήτων ή κατόπιν πιέσεων ή κατόπιν επιβολής δεν θα φέρει καλά αποτελέσματα και η πρακτική εφαρμογή της λύσης δεν θα είναι εύκολη. Αντίθετα η αναταραχή και η έντονη αντίδραση των αδικουμένων θα είναι σίγουρη.
Τονίζουμε για μια ακόμη φορά ότι το δίδυμο έγκλημα του 74 δεν έγινε μόνο σε βάρος του κατεχόμενου τμήματος της Κύπρου. Έγινε σε βάρος όλης της Κύπρου. Επομένως τα βάρη της εισβολής θα πρέπει να τα επωμίζεται όλη η Κύπρος και επιπρόσθετα όλη η Κύπρος θα πρέπει να ενδιαφέρεται για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων όλων των κατοίκων και φυσικά όλων των προσφύγων .

24 Σεπτεμβρίου 2009
Σοφοκλής Φυττής
Βουλευτής Κερύνειας
Δημοκρατικό Κόμμα

ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΕΚ ΜΗΤΡΟΓΟΝΙΑΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΘΕΟΥ?

Είναι γεγονός ότι όλες οι κυβερνήσεις, μετά το 1974 , δεν έχουν επιδείξει την απαραίτητη βούληση προς επίλυση του μεγάλου προβλήματος που απασχολεί χιλιάδες οικογένειες, ιδιαίτερα τις πρόσφυγες μάνες και τα παιδιά τους.

Τα τελευταία χρόνια έχει καταστεί αδήριτη ανάγκη η πραγματική αναγνώριση, από το κράτος , της προσφυγικής ιδιότητας των εκ μητρογονίας προσφύγων . Οι ατέρμονες συζητήσεις και τα διάφορα προσκόμματα που προβάλλουν κατά καιρούς διάφοροι αρμόδιοι και επηρεαζόμενοι , θα πρέπει να σταματήσουν και όλοι να βάλουν το δάκτυλο επί τον τύπο τον ήλω και να δώσουν μια πρακτική λύση, η οποία θα επιλύει όλα τα προβλήματα που προβάλλουν και οι δύο πλευρές (οι προσφύγες και το κράτους). Έχω την εντύπωση ότι εάν παραμείνει το καθεστώς όπως έχει αποφασιστεί πριν από 2-3 χρόνια, δηλαδή να παραχωρείται ένα απλό πιστοποιητικό, χωρίς κάποιο ουσιαστικό αντίκρισμα, τότε υπάρχει ο κίνδυνος να συρθεί η Κυπριακή Δημοκρατία στα δικαστήρια. Σε τέτοια περίπτωση θα υπάρξουν πολλαπλές συνέπειες για την αξιοπιστία μας ως κράτος, σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες και την ίση μεταχείριση των πολιτών σε ένα ευνομούμενο κράτος.

Τα 3 σημαντικά προβλήματα που σχετίζονται με το θέμα και πρέπει να αντιμετωπίσει το κράτος είναι :

1. Ο αριθμός των προσφύγων ο οποίος θα αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό.

Με αυτή την εξέλιξη δε θα είμαστε αξιόπιστοι στους διεθνείς οργανισμούς όταν σταδιακά πέραν του μισού πληθυσμού θα βρίσκεται κάτω από την προσφυγική ιδιότητα , ενώ τώρα αναφερόμαστε σε ποσοστό μόνο 33%.

Η πρόταση του Δημοκρατικού Κόμματος στο θέμα αυτό, είναι να υιοθετηθεί η διάκριση των δύο ομάδων δηλαδή να παραμείνει ο διαχωρισμός μεταξύ των εκ πατρογονίας και αυτών που είναι εκ μητρογονίας, στην παρουσίαση στοιχείων στο εξωτερικό.

Με αυτή την εξέλιξη η Κύπρος θα διατηρήσει την πάγια τακτική της όσον αφορά της προώθηση των δικαιωμάτων των προσφύγων διεθνώς.

2. Το δεύτερο πολύ μεγάλο πρόβλημα αφορά καθαρά την εσωτερική ευρυθμία όσον αφορά τα εκλογικά δικαιώματα των προσφύγων, γιατί ο κάθε πολίτης που αποκτά την προσφυγική ιδιότητα θα πρέπει να εγγράφεται στην εκλογική περιφέρεια καταγωγής του.

Η άποψη μας είναι ότι μπορεί να γίνει διακανονισμός σε αυτό το θέμα. Μετά από δικές μας έρευνες φαίνεται ότι μπορεί να γίνει διάκριση ως προς την επαρχία που θα ψηφίζουν οι εκ μητρογονίας πρόσφυγες. Δηλαδή το δικαίωμα ψήφου να προέρχεται μόνο από τον πατέρα και την επαρχία του, όπως γίνεται τώρα. Έτσι δεν θα διαταραχθούν τα εκλογικά ποσοστά των επαρχιών της Κύπρου, που αποδεδειγμένα, όλες οι επαρχίες αυξάνονται εύρυθμα και αναλογικά εδώ και 30 χρόνια.

3. Το τελευταίο, αλλά ίσως το πιο σοβαρό θέμα, που προκύπτει από την αναγνώριση των εκ μητρογονίας προσφύγων είναι το δυσβάσταχτο, όπως λέγεται οικονομικό κόστος που θα επωμιστεί το κράτος.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του κράτους , ο αριθμός των εκ μητρογονίας προσφύγων ανέρχεται περίπου στις 52000 (Σεπτέμβρη 2009) . Με δεδομένου τον αριθμό αυτό το Δημοκρατικό κόμμα προτείνει όπως :

- Η κυβέρνηση να παραχωρήσει τα ίδια ωφελήματα (στεγαστικά κ.λ.π) σε όσους αναγνωριστούν ως πρόσφυγες εκ μητρογονίας.

- Να δώσει ένα εφάπαξ ποσό στους δικαιούχους με αναδρομική ισχύ από το 1974. Δηλαδή σε όσους έχουν ήδη στεγαστεί και εκ των υστέρων αναγνωριστούν ως πρόσφυγες εκ μητρογονίας.

Έχω την άποψη ότι η αδικία που υφίστανται από το κράτος οι εκτοπισμένες μητέρες και τα παιδιά τους πρέπει να σταματήσει άμεσα .Το κράτος δε βρίσκεται οικονομικά στην δεκαετία του 70 και 80 με τις τότε τεράστιες οικονομικές δυσκολίες. Τώρα το κράτος μπορεί, και πρέπει να προσέξει περισσότερο τους πρόσφυγες και μάλιστα τους εκ μητρογονίας. Δεν μπορεί από την μια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να παραδέχεται ότι σε περίπτωση λύσης θα αναγνωριστούν 50 χιλιάδες έποικους ή ακόμα να δαπανούμε ως κράτος τεράστια ποσά σ επιδόματα στους Τουρκοκύπριους (πολλοί από αυτούς διαμένουν και στις κατοικίες μας) και από την άλλη να ζητούμε από τις πρόσφυγες μητέρες να δείχνουν κατανόηση και να πνίγονται στο παράπονο και στα χρέη και εκείνες και τα παιδιά τους. Σημειώνω ότι οι πλείστες πρόσφυγες μανάδες έχασαν ( προσωρινά ελπίζω) τεράστιες περιουσίες στην κατεχόμενη Κύπρο και τα παιδιά τους δυστυχώς δεν παίρνουν τίποτε.

Λευκωσία 9 Σεπτεμβρίου 2009

Σοφοκλής Φυττής

Βουλευτής Κερύνειας

Δημοκρατικό Κόμμα

http://sofoklisfyttis.blogspot.com

Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΜΠΛΟΚΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΣΤΙΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΓΙΑ ΛΥΣΗ

Οι πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία έχουν να κάνουν με την προσπάθεια της Τουρκικής κυβέρνησης να αποδείξει ότι επιχειρεί να εξευρωπαΐσει την πολιτική της στάση σε διάφορα εσωτερικά και εξωτερικά θέματα, στα οποία βρίσκεται υπό παρακολούθηση από τα διάφορα ευρωπαϊκά όργανα.

Η προσπάθεια π.χ μιας συνολικής συμβιβαστικής λύσης στο Κουρδικό ζήτημα, η σημαντική βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών Συρίας και Τουρκίας , η κίνηση συμπαράστασης στον Παλαιστινιακό λαό, αλλά και η πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου Πρωθυπουργού στα Πριγκηπονήσια , δεικνύουν την υποτιθέμενη πρόθεση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής για τομές στην εκδημοκρατικοποίηση της χώρας, αλλά και στον εξευρωπαϊσμό της.

Μέσα σε όλα αυτά , φαίνεται να υπάρχει μια εντονότερη απαξίωση της βούλησης της Τουρκίας σε σχέση με την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος. Δια στόματος των Τούρκων αξιωματούχων δεν παραλείπεται να τονίζεται ότι το Κυπριακό πρόβλημα είναι πρόβλημα των δύο κοινοτήτων και ότι ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Σε άμεση σχέση με τα πιο πάνω, πρέπει όλοι μας να κατανοήσουμε ότι η διεθνής κοινότητα δεν πρόκειται να μας συμπαρασταθεί και να αναλάβει τις ευθύνες μας, όταν εμείς οι ίδιοι υποβαθμίσαμε το πρόβλημα μας που ήταν , είναι και θα είναι πρόβλημα Εισβολής και Κατοχής, σε πρόβλημα μεταξύ των δύο κοινοτήτων.

Το Κυπριακό πρόβλημα θα επανατοποθετηθεί, αν επιμένουμε, στην σωστή του βάση , μόνο εάν εμείς ζητήσουμε και απαιτήσουμε διάλογο, στα θέματα που διαφωνούμε στις διαπραγματεύσεις, με την άμεσα υπεύθυνη δύναμη δηλαδή την Τουρκία, με την παρουσία ενός Συμβουλίου το οποίο θα απαρτίζεται από ευρωπαίους συνταγματολόγους, οι οποίοι θα εποπτεύουν την εναρμονισημότητα με το κοινοτικό κεκτημένο, όλων των επί μέρους προνοιών μιας μελλοντικής τελικής λύσης.

Θα είναι απαράδεχτο και μη λειτουργικό εάν μια συμφωνημένη λύση αντίκειται στις αποφάσεις των ευρωπαϊκών δικαστηρίων , οι οποίες αποφάσεις ασφαλώς αφορούν την δικαιοσύνη και την ελευθερία εκατομμυρίων ευρωπαίων πολιτών. Ίσως το σημαντικότερο άρθρο του ευρωπαϊκού χάρτη είναι το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης και εγκατάστασης των υπηκόων της Ευρώπης, αλλά και το δικαίωμα των ίσων ευκαιριών μεταξύ των πολιτών. Εάν αυτό το δικαίωμα στερηθεί από τους ελληνοκύπριους τότε ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα θα κινδυνεύει να καταρρεύσει δημιουργώντας προηγούμενο για άλλους λαούς , μειονότητες κ.λπ.

Αυτό γιατί κατά τη γνώμη πολλών καμία πρόνοια ή πτυχή τελικής λύσης η οποία θα χαρακτηριστεί ως μόνιμη παρέκκλιση από το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο δεν μπορεί να υπερισχύσει των ανθρώπινων ατομικών ελευθεριών .

Για αυτό ακριβώς το λόγο είναι η κατάλληλη στιγμή να ζητήσουμε την ευρωπαϊκή παρέμβαση για να στριμώξουμε, κατά το δυνατόν, την τουρκική διπλωματία και να τους υποδείξουμε ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας απαιτεί τον έμπρακτο σεβασμό της προς όλα τα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, τις πρόνοιες των Συμφωνιών και Συμβάσεων για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο τα πρωτόκολλα, κ.λ.π

Μόνο έτσι, είναι πιθανό , το τονίζω να υπάρξει ουσιαστική θέληση για λύση, λειτουργική και βιώσιμη από μέρους της κατοχικής Τουρκίας.

Δευτέρα 17/08/2009

Σοφοκλής Φυττής

Βουλευτής Κερύνειας

Δημοκρατικό Κόμμα

ΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΩΝ ΚΑΙ Η ΑΝΤΟΧΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ


Είναι αδιαμφισβήτητο πλέον γεγονός ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση δημιουργεί αλυσιδωτές επιπτώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, όπου οι οικονομίες των πάλε ποτέ πανίσχυρων οικονομικά χωρών καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι .
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε με ποιο ακριβώς τρόπο φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού , αλλά και για πιο λόγο η κυπριακή οικονομία έχει τις δικές της αντιστάσεις και ποια μπορεί να είναι η διέξοδος από την κρίση αυτή.
Ο παραδοσιακός τρόπος εξασφάλισης κέρδους από τις τράπεζες , είναι η δανειοδότηση και οι καταθέσεις . Αυτά τα δύο πολλές φορές είναι συνυφασμένα και άρρηκτα συνδεδεμένα, αφού για να μπορεί μια τράπεζα να δώσει δάνεια, θα πρέπει να έχει καταθέσεις, και μάλιστα σε πιο ψηλό επίπεδο.
Τα τελευταία χρόνια το τραπεζικό σύστημα, στο εξωτερικό κυρίως, είχε ξεφύγει από τους κανόνες δεοντολογίας και ορθού χειρισμού και κάθε μεγάλη τράπεζα προσπάθησε να αυξήσει τα κέρδη της λόγω ανταγωνισμού, ώστε να βρίσκεται σε θέση ανά πάσα στιγμή να εξαγοράσει κάποια ανταγωνίστρια τράπεζα. Το γεγονός αυτό δημιούργησε μεγάλη ελαστικότητα, ως προς την παροχή δανείων και την ασφάλεια των τραπεζών, με αποτέλεσμα η λήψη δανείου από τους ενδιαφερόμενους να είναι τόσο εύκολη, που ακόμα και οι δέκτες των δανείων αυτών δεν πίστευαν πως κατάφεραν να εξασφαλίσουν τόσο εύκολα δάνειο. Η φερεγγυότητα των δανειοληπτών , ήταν πλέον μια άγνωστη λέξη για τις τράπεζες, ιδιαίτερα στις Η.Π.Α.
Θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι τις κατευθυντήριες γραμμές για την οικονομική πολιτική των τραπεζών , την καθορίζουν οικονομολόγοι, άριστοι γνώστες του αντικειμένου, τα λεγόμενα “ golden boys “, τα οποία χρυσοπληρώνονται για να χαράξουν τις πολιτικές αυτές.
Όταν οι τραπεζίτες στις Η.Π.Α δειλά, δειλά , άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι όλα αυτά τα δάνεια που είχαν παραχωρήσει, ήταν αδύνατο να αποπληρωθούν, προχώρησαν σε μια νέα εφεύρεση , την λεγόμενη τιτλοποίηση των δανείων ( Μετατροπή των δανείων και των δόσεων αποπληρωμής τους σε άλλης μορφής επενδυτικά κεφάλαια, π.χ ομόλογα). Αυτά τα τιτλοποιημένα δάνεια τα πουλούσαν σε άλλες τράπεζες ,για να εξασφαλίσουν οι ίδιες ρευστότητα απ’ αυτές την οποία ρευστότητα μετέτρεπαν σε νέα δάνεια, τα οποία έκαναν τον ίδιο ακριβώς κύκλο.
Στη θεωρία όλοι ήταν κερδισμένοι, οι δανειολήπτες οι οποίοι εξασφάλιζαν τα σπίτια των ονείρων τους και οι τράπεζες οι οποίες εξασφάλιζαν τεράστια κέρδη - αέρα , αφού στα λογιστικά τους βιβλία φαίνονταν όλα ισολογισμένα , χωρίς κανένα έλλειμμα αλλά επιπρόσθετα παρουσίαζαν και υπερκέρδη.
Στην πραγματικότητα όμως η οικονομική κατάρρευση ήταν πια γεγονός γιατί οι δανειολήπτες δεν μπορούσαν να εξασφαλίσουν τη μηνιαία δόση που τους αναλογούσε λόγω μη επαρκών εισοδημάτων. Τα αποθεματικά των τραπεζών παρουσίαζαν συνέχεια έλλειψη ρευστότητας και τα “golden boys “ των τραπεζών και των υπεράκτιων οικονομικών οργανισμών, που ήταν συνδεδεμένα μ’ αυτές, συνέχιζαν να συμπεριφέρονται με την προγενέστερη νοοτροπία.
Κανένας μηχανισμός της ελεύθερης οικονομίας δεν μπόρεσε στη συνέχεια να σταματήσει την οικονομική κατρακύλα, η οποία πήρε τεράστιες διαστάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, λόγω της συνδεσιμότητας των οικονομιών σε όλο τον πλανήτη.
Στην Κύπρο, η οικονομία μας δεν παρουσιάζει φαινόμενα κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος , λόγω της σωστής και υγιούς και αρμονικής συνύπαρξης των συντελεστών που απαρτίζουν το οικονομικό σύστημα της χώρας. Το μοντέλο της μικτής οικονομίας, το οποίο εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια και το οποίο προωθεί, δεκαετίες τώρα, το Δημοκρατικό Κόμμα , έχει θωρακίσει την οικονομία μας και συνάμα έχει καταστεί πρότυπο για πολλές άλλες χώρες, οι οποίες επιζητούν διέξοδο από την κρίση αυτή.
Είναι αδήριτη ανάγκη για τη σύγχρονη οικονομία της Κύπρου να μπορεί να είναι πιο ευέλικτη , μακριά από ιδεολογικές αγκυλώσεις, οι οποίες είναι αποτέλεσμα των ιδεολογικών πολιτικών θέσεων των δύο μεγάλων κομμάτων της Κύπρου, που αν είχαν καταφέρει να επιβάλουν τα μοντέλα των οικονομικών τους πολιτικών, τώρα η Κύπρος θα βρισκόταν σε πολύ άσχημη οικονομική θέση.
Το Δημοκρατικό Κόμμα, με την σωστή του οικονομική τοποθέτηση, πιστεύω, ότι συνέβαλε και συμβάλλει διαχρονικά στη σωστή οικονομική θωράκιση και ανάπτυξη του τόπου μας, έχοντας πάντα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τον άνθρωπο και την επιβίωση του λαού μας, που ασφαλώς εμπεριέχει και τη φυσική επιβίωση του Ελληνισμού στο νησί μας.

Λευκωσία 23 Μαρτίου 2009

Σοφοκλής Φυττής
Βουλευτής Κερύνειας
Δημοκρατικό Κόμμα