ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΙΜΟ

Αμέσως μετά την εισβολή και την προσφυγοποίηση μας αρχίσαμε να διακηρύττουμε ότι το δικαίωμα επιστροφής των ελληνοκυπρίων προσφύγων στις πόλεις και τα χωριά τους δεν είναι και δεν πρέπει να είναι διαπραγματεύσιμο. Ακόμη διαλαλούμε σε κάθε ευκαιρία ότι δεν θα δεχθούμε θυματοποίηση οποιουδήποτε μέρους της κατεχόμενης Κύπρου, ιδιαίτερα της επαρχίας μας Κερύνειας, όπου το 86,3 % των μόνιμων κατοίκων είναι έλληνες και το 83,5% της ιδιοκτησίας κατέχεται από τους έλληνες και τις θρησκευτικές ομάδες που αποδέχθηκαν την Ελληνοκυπριακή κοινότητα, το 1960.
Ενόψει της έναρξης του β΄γύρου των ενδοκυπριακών συνομιλιών και μετά τις ενθαρρυντικές αποφάσεις του πρόσφατου Εθνικού Συμβουλίου είναι σε όλους μας φανερό ότι ο διαπραγματευτής της δικής μας πλευράς, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, οπλίζεται και ισχυροποιείται με τις νέες αυτές ομόφωνες αποφάσεις. Οδεύει λοιπόν σε σκληρότερες συνομιλίες με το κ. Ταλάτ, τον αντιπρόσωπο των τουρκοκυπρίων, αλλά ουσιαστικά της κατοχικής Τουρκίας και του κατοχικού στρατού.
Οι Κερυνειώτες, αλλά και όλοι πρόσφυγες όλων των κατεχόμενων περιοχών ,αναμένουν εμμονή στις αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου, όχι διολίσθηση, όχι εκπτώσεις στα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Γιατί οι πρόσφυγες , είναι θύματα ενός διδύμου εγκλήματος, αυτού του 1974. Για 35 χρόνια υποφέρουν, είναι διασκορπισμένοι, είναι καταχρεωμένοι, λόγω απώλειας των εισοδημάτων τους από την ιδιοκτησία και τις επιχειρήσεις τους, που είναι στα κατεχόμενα. Τυγχάνουν εκμετάλλευσης από την ραγδαία και δραματική αύξηση της αξίας της γης και των οικοδομών στην ελεύθερη Κύπρο. Δεν λυγίζουν όμως και υπομένουν τα πάντα, γιατί ελπίζουν. Ελπίζουν ότι με μια λύση σωστή, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Ο.Η.Ε και τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, σύμφωνα με τις διακηρύξεις για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα επιστρέψουν εκεί που ζούσαν το 1974 .
Αν ο κ Ταλάτ και η Τουρκία δεν το καταλαβαίνουν αυτό και ερμηνεύουν διαφορετικά την ομοσπονδία και την διζωνικότητα από ότι η δική μας πλευρά , η απάντηση μας πρέπει να είναι ότι , δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία χωρίς κατοχύρωση της επιστροφής των βιαίως εκτοπισθέντων . Όχι μόνο αυτών που θα δηλώσουν, με τη λύση, ότι θέλουν να επιστρέψουν, αλλά και όσων προσφύγων ή ιδιοκτητών γης κ.λπ. αποφασίσουν αργότερα να εξασκήσουν αυτό το ανθρώπινο δικαίωμα. Η ελεύθερη διακίνηση, εγκατάσταση και το δικαίωμα απόκτησης και νομής περιουσίας είναι κατοχυρωμένα σε όλη την Ευρώπη. Εκπτώσεις μπορούμε να σκεφτούμε και μπορεί να δεχτούμε όσον αφορά την οροφή του αριθμού ελληνοκυπρίων ή τουρκοκυπρίων που θα ψηφίζουν στην αντίστοιχη ελληνοκυπριακή ή τουρκοκυπριακή ομόσπονδη πολιτεία. Αλλά ποτέ δεν θα δεχτούμε οροφή και περιορισμούς (μέγιστο αριθμό), σε όσους επιθυμούν να επιστρέψουν.
Σαν όπλα και επιχειρήματα μας, ας έχουμε και τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βασικές αρχές που διέπουν την ευρωπαϊκή συνοχή είναι:
• Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα να είναι κύριος των νομίμως κτηθέντων αγαθών του, να τα χρησιμοποιεί, να τα διαθέτει και να τα κληροδοτεί. Κανείς δεν μπορεί να στερείται την ιδιοκτησία του, παρά μόνον για λόγους δημόσιας ωφέλειας, στις περιπτώσεις και υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο νόμο και έναντι δίκαιης και έγκαιρης αποζημίωσης για την απώλειά της.
• Απαγορεύεται κάθε διάκριση ιδίως λόγω φύλου, φυλής, χρώματος, εθνοτικής καταγωγής ή κοινωνικής προέλευσης, γενετικών χαρακτηριστικών, γλώσσας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, πολιτικών φρονημάτων ή κάθε άλλης γνώμης, ιδιότητας μέλους εθνικής μειονότητας, περιουσίας, γέννησης, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού.
• Απαγορεύεται κάθε διάκριση λόγω ιθαγενείας, εντός του πεδίου εφαρμογής της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και με επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων των εν λόγω Συνθηκών.
Αν λοιπόν υπάρχουν και ισχύουν σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση όλα τα πιο πάνω, ας γίνει κατανοητό, ιδιαίτερα από τον κ. Ταλατ και την Τουρκία , ότι οι Κύπριοι δεν μπορούν να θεωρούνται ευρωπαίοι, αν δεχθούν μόνιμες παρεκκλίσεις από το κοινοτικό κεκτημένο και μόνιμες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Γιαυτό τονίζουμε ακόμη μια φορά ότι η θυματοποίηση οποιουδήποτε μέρους του πληθυσμού, κατόπιν σκοπιμοτήτων ή κατόπιν πιέσεων ή κατόπιν επιβολής δεν θα φέρει καλά αποτελέσματα και η πρακτική εφαρμογή της λύσης δεν θα είναι εύκολη. Αντίθετα η αναταραχή και η έντονη αντίδραση των αδικουμένων θα είναι σίγουρη.
Τονίζουμε για μια ακόμη φορά ότι το δίδυμο έγκλημα του 74 δεν έγινε μόνο σε βάρος του κατεχόμενου τμήματος της Κύπρου. Έγινε σε βάρος όλης της Κύπρου. Επομένως τα βάρη της εισβολής θα πρέπει να τα επωμίζεται όλη η Κύπρος και επιπρόσθετα όλη η Κύπρος θα πρέπει να ενδιαφέρεται για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων όλων των κατοίκων και φυσικά όλων των προσφύγων .

24 Σεπτεμβρίου 2009
Σοφοκλής Φυττής
Βουλευτής Κερύνειας
Δημοκρατικό Κόμμα