Οι πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία έχουν να κάνουν με την προσπάθεια της Τουρκικής κυβέρνησης να αποδείξει ότι επιχειρεί να εξευρωπαΐσει την πολιτική της στάση σε διάφορα εσωτερικά και εξωτερικά θέματα, στα οποία βρίσκεται υπό παρακολούθηση από τα διάφορα ευρωπαϊκά όργανα.
Η προσπάθεια π.χ μιας συνολικής συμβιβαστικής λύσης στο Κουρδικό ζήτημα, η σημαντική βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών Συρίας και Τουρκίας , η κίνηση συμπαράστασης στον Παλαιστινιακό λαό, αλλά και η πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου Πρωθυπουργού στα Πριγκηπονήσια , δεικνύουν την υποτιθέμενη πρόθεση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής για τομές στην εκδημοκρατικοποίηση της χώρας, αλλά και στον εξευρωπαϊσμό της.
Μέσα σε όλα αυτά , φαίνεται να υπάρχει μια εντονότερη απαξίωση της βούλησης της Τουρκίας σε σχέση με την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος. Δια στόματος των Τούρκων αξιωματούχων δεν παραλείπεται να τονίζεται ότι το Κυπριακό πρόβλημα είναι πρόβλημα των δύο κοινοτήτων και ότι ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται.
Σε άμεση σχέση με τα πιο πάνω, πρέπει όλοι μας να κατανοήσουμε ότι η διεθνής κοινότητα δεν πρόκειται να μας συμπαρασταθεί και να αναλάβει τις ευθύνες μας, όταν εμείς οι ίδιοι υποβαθμίσαμε το πρόβλημα μας που ήταν , είναι και θα είναι πρόβλημα Εισβολής και Κατοχής, σε πρόβλημα μεταξύ των δύο κοινοτήτων.
Το Κυπριακό πρόβλημα θα επανατοποθετηθεί, αν επιμένουμε, στην σωστή του βάση , μόνο εάν εμείς ζητήσουμε και απαιτήσουμε διάλογο, στα θέματα που διαφωνούμε στις διαπραγματεύσεις, με την άμεσα υπεύθυνη δύναμη δηλαδή την Τουρκία, με την παρουσία ενός Συμβουλίου το οποίο θα απαρτίζεται από ευρωπαίους συνταγματολόγους, οι οποίοι θα εποπτεύουν την εναρμονισημότητα με το κοινοτικό κεκτημένο, όλων των επί μέρους προνοιών μιας μελλοντικής τελικής λύσης.
Θα είναι απαράδεχτο και μη λειτουργικό εάν μια συμφωνημένη λύση αντίκειται στις αποφάσεις των ευρωπαϊκών δικαστηρίων , οι οποίες αποφάσεις ασφαλώς αφορούν την δικαιοσύνη και την ελευθερία εκατομμυρίων ευρωπαίων πολιτών. Ίσως το σημαντικότερο άρθρο του ευρωπαϊκού χάρτη είναι το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης και εγκατάστασης των υπηκόων της Ευρώπης, αλλά και το δικαίωμα των ίσων ευκαιριών μεταξύ των πολιτών. Εάν αυτό το δικαίωμα στερηθεί από τους ελληνοκύπριους τότε ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα θα κινδυνεύει να καταρρεύσει δημιουργώντας προηγούμενο για άλλους λαούς , μειονότητες κ.λπ.
Αυτό γιατί κατά τη γνώμη πολλών καμία πρόνοια ή πτυχή τελικής λύσης η οποία θα χαρακτηριστεί ως μόνιμη παρέκκλιση από το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο δεν μπορεί να υπερισχύσει των ανθρώπινων ατομικών ελευθεριών .
Για αυτό ακριβώς το λόγο είναι η κατάλληλη στιγμή να ζητήσουμε την ευρωπαϊκή παρέμβαση για να στριμώξουμε, κατά το δυνατόν, την τουρκική διπλωματία και να τους υποδείξουμε ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας απαιτεί τον έμπρακτο σεβασμό της προς όλα τα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, τις πρόνοιες των Συμφωνιών και Συμβάσεων για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο τα πρωτόκολλα, κ.λ.π
Μόνο έτσι, είναι πιθανό , το τονίζω να υπάρξει ουσιαστική θέληση για λύση, λειτουργική και βιώσιμη από μέρους της κατοχικής Τουρκίας.
Δευτέρα 17/08/2009
Σοφοκλής Φυττής
Βουλευτής Κερύνειας
Δημοκρατικό Κόμμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου